Slagen en Falen. Twee kanten van de polariteit. Naar welke kant voel jij je het meeste aangetrokken?
Misschien is je eerste logische gedachte dat iedereen liever een succes behaald dan een faalervaring opdoet. Voor sommige mensen is dit ook zeker waar, maar voor sommigen (onbewust) ook niet. Zij voelen op een bepaalde manier meer rust als ze niet zo succesvol zijn of ergens tussen beide tegenpolen in blijven zitten. Die herken ikzelf ook goed.
Misschien ken je het zelf ook wel, dat je iets wilt posten op de socials bijvoorbeeld en dat de tekst maar niet op papier wil komen. Net als ik. Ik schrijf wat zinnen, soms hele alinea’s om ze vervolgens weer te verwijderen en opnieuw te beginnen. “Het was toch niet goed genoeg, het onderwerp was niet zo’n goede keus, de zinnen liepen niet helemaal lekker.”
Er komen allerlei redenen naar boven die er voor zorgen dat de tekst niet afkomt.
Wat er eigenlijk gebeurt is dat ik doe aan zelfsabotage. Ik zit mijn eigen succes in de weg. Als ik niet oplet gebeurt dit keer op keer en blijft dit een herhalend loepje van mij.
Ken je dat? Zit jij jezelf ook wel eens in de weg? Bewust of onbewust?
Tevoorschijn komen met mijzelf, dit kan ik, dit heb ik gemaakt, hier ben ik goed in, dat is een hele opgave voor mij. Ik moet echt langs schaamte om dit te kunnen.
Ondertussen heb ik bewustzijn gekregen op dit herhalende patroon van mij.
Nu weet ik dat ik mij op de onderlaag schuldig voel als ik mijzelf zo op de voorgrond zet en dat ik voorbij dat schuld- en schaamte gevoel moet als ik vooruit wil.
In onze eerste levensjaren ontwikkelen we allemaal patronen die ons helpen om de zorg te krijgen die we als kind zo nodig hebben. We interpreteren de signalen van onze ouders om te ontdekken welk gedrag gewenst is en welke niet. Als ik me zo gedraag wordt ervan mij gehouden en zo krijg ik een afwijzing. Dit mag wel en dat mag niet. Zo hoor ik erbij, zo wordt ervan mij gehouden, zo krijg ik de zorg die ik nodig heb.
Als klein meisje dacht ik dat ik een goede dochter zou zijn als ik niet opviel. Onuitgesproken beloofde ik niet tot last zijn, niemand in de weg te lopen, niet te vragen om wat ik nodig had. Ik werd heel goed in mijzelf zo onopvallend mogelijk maken. Uit liefde voor mijn ouders maakte ik mijzelf onzichtbaar en bleef trouw aan deze belofte. Een magische kind beweging.
In het hier en nu komt die magie van het kind naar boven als ik mijzelf wil laten zien, bijvoorbeeld door het posten van een tekst. Onbewust schaam ik mij voor het breken van de belofte aan mijn ouders. Ik voel de ontrouw naar hen en de trekkracht om mijzelf weer onzichtbaar te maken. “Die zinnen lopen echt niet zo lekker. Het onderwerp is niet interessant genoeg. Enz”
Uit liefde voor mijn ouders en mijn belofte aan hen. Vanuit een angst van het kleine meisje dat zo bang is om alleen te komen staan, want wat als er niet van haar gehouden wordt en ze niet de zorg krijgt die ze zo nodig heeft…
Doormiddel van familieopstellingen heb ik bewustzijn gekregen op deze magische beweging in mijzelf. Zo heb ik ook geleerd om een helende beweging te maken, een beweging die recht tegenover de magie staat.
Want kijk, hier is ie dan mijn post! Wereld, hier ben ik!
Ben jij benieuwd naar wat er verscholen ligt onder jouw zelfsabotage? En naar jouw magische kind beweging?
Op zondagmiddag 11 juni organiseren Lotte Schierenberg en ik een ‘kennismaking met familieopstellingen’. Wees welkom!
Waar: AVA meeting Space – kiesstraat 22-14, Amsterdam IJburg (gratis parkeren voor de deur)
Tijd: 13u – 17u
Investering: 45 euro (eenmalig introductie tarief, zodat iedereen kennis kan maken met de kracht van systemisch werk)
Voor extra informatie of je aanmelding kan je mailen naar contact@sanne-smid.nl